Opdracht Betoog

De Nederlandse overheid moet stoppen met het geven van ontwikkelingshulp.

De Nederlandse overheid heeft de laatste decennia veel geld uitgegeven aan ontwikkelingshulp. Dit geld gaat naar de overheid van een derde wereldland, of naar Nederlandse hulporganisaties. Maar is deze hulp echt wel zo efficiënt? Dat is de vraag die mensen de laatste jaren steeds meer stellen.  Moeten wij als land niet stoppen met het bieden van hulp en geven van geld, want heeft het wel nut?

Onder druk van linkse partijen en steun van de christelijke partijen wordt er elk jaar ongeveer 30 miljard euro besteed aan ontwikkelingshulp. Ondanks al dit geld en de hulp die daardoor mogelijk wordt gemaakt zijn de resultaten armzalig. De IBO (instpectie ontwikkelingssamenstelling en beleidsevalutatie) concludeerde dat het meeste geld naar schuldkwijtschelding en begrotingssteun gaat, en hierdoor wordt de armoedebestrijding, wat het doel van de ontwikkelingshulp is, verwaarloosd. Er kan geen aantoonbaar effect van de ontwikkelingshulp op economisch gebied worden aangetoond.

Ook is het uit onderzoek gebleken dat landen die veel ontwikkelingshulp hebben gekregen vaak minder democratisch worden. Vaak proberen machthebbers en ambtenaren te profiteren van de hulp door geld achter te houden. Neem bijvoorbeeld Oeganda, waar voor onderwijsprojecten veel geld naartoe gestuurd is. Slechts 13% van dit geld is daadwerkelijk bij scholen terecht gekomen.

Natuurlijk is het zo dat er verbeteringen zijn geweest. Er is een verbetering gekomen in het onderwijs en in de beschikbaarheid van drinkwater. Maar al deze verbeteringen zijn minder dan verwacht. Er is wel degelijk progressie, maar is deze groot genoeg? Elk jaar gaan er miljarden vanuit de Nederlandse overheid naar ontwikkelingshulp terwijl de resultaten op elk gebied achter blijven, hier moet een eind aan komen.

Er zijn dus weinig resultaten van de hulp die wij bieden. De hulp wordt misbruikt, of gewoon op de verkeerde manier gebruikt. We blijven veel geld geven om de derdewereldlanden te helpen, maar op deze manier is er te weinig resultaat voor de bedragen waar het om gaat. Hier moet een eind aan komen.

Betoog: leerlingen moeten docenten kunnen kiezen

Leerlingen kiezen docenten

Keuzevrijheid is voor iedereen belangrijk, dus ook voor leerlingen. Elk jaar klagen er weer leerlingen over de verschrikkelijke docent die ze voor latijn hebben, of zijn blij over de nieuwe leraar voor aardrijkskunde, die wil toch iedereen? Maar heeft dit nu echt effect op je eindresultaten? En zouden leerlingen daarom zelf hun docenten moeten kunnen kiezen?

Naar mijn mening moeten leerlingen zelf hun docenten kunnen kiezen, of in ieder geval hun mening erover kunnen uitspreken. Natuurlijk is het lastig om het iedereen naar zijn zin te maken, maar ik denk dat het mogelijk is.

De drie basisbehoeften van een leerling zijn competentie, autonomie en relatie. Met competentie wordt bedoeld dat leerlingen vertrouwen en plezier hebben in hun eigen kunnen. Autonomie houdt in dat de leerling in staat is, en de mogelijkheid krijgt om zelf dingen te ondernemen. Relatie heeft te maken met de waardering die de leerlingen krijgen. Deze drie dingen hangen vooral af van degene die voor de klas staat.

Geeft de leraar complimenten, of zegt deze alleen wat fout is? Door complimenten kan bijvoorbeeld het zelfvertrouwen gestimuleerd worden, terwijl dit door negatief kritiek juist minder kan worden.
Waar de ene leerling het erg nodig heeft om veel zelf te kunnen doen en een eigen weg te kunnen kiezen, heeft de andere leerling veel steun van de docent nodig. Dit is dus per leerling, maar ook per leraar verschillend. De ene docent heeft het hele jaar al uitgestippeld, terwijl de andere docent de leerlingen veel zelf laat leren en veel verantwoordelijk geeft. Ook dit hangt dus af van de leraar.
De relatie die iemand met een bepaalde persoon heeft is natuurlijk per persoon verschillend. Daarom denk ik ook dat het belangrijk is per leerling te kijken bij welke leraar die past. Voor iemand waar je een goede relatie mee hebt, en dus waardering voor hebt doe je nou eenmaal beter je best dan voor iemand die je eigenlijk helemaal niet aardig vind.

Natuurlijk is het erg lastig alle leerlingen op een school hun eigen docenten te laten kiezen. Sommige leraren zullen misschien nooit gekozen worden, terwijl anderen door de meerderheid op nummer een gezet wordt. Desondanks denk ik dat dit door middel van een goed systeem waar kan worden gemaakt, of in ieder geval, beter. Er kan bijvoorbeeld voor gezorgd worden dat leerlingen hun mening kunnen uiten door bijvoorbeeld een formulier in te leveren. Als hier naar gekeken wordt bij het maken van de roosters kan dit al een grote verandering opleveren.

Er bestaat naar mijn mening dus een verschil tussen welke docent er voor de klas staat. Voel je je op je gemak, heb je vertrouwen in je eigen kunnen? Wil je echt goede cijfers halen, niet alleen voor jezelf maar ook voor de docent?  Als dit het geval is denk ik dat je resultaten hier zeker beter van kunnen worden. Dus vind ik dat je je docenten moet kunnen kiezen welke docenten jou lesgeven, of dat jouw mening in ieder geval wordt meegenomen in het besluit. 

Ingezonden brief

Ik wil graag reageren op het artikel van de heer Sanders van 7 mei 2012. Daarin zegt hij dat dodenherdenking een “Jodenherdenking” wordt. Dit vanwege acties die Joodse organisaties ondernemen om dodenherdenking Joodvriendelijk te houden.

Ik ben het hier niet mee eens. Ik vind dat hij sterk overdrijft. Hij zegt bijvoorbeeld: ‘Als Auke de Leeuw, een jongen van vijftien, op de Dam een gedicht wil voordragen waarin hij een oudoom herdenkt die koos voor een verkeerd leger, dan weet het Nederlands Auschwitz Comité dit te voorkomen’. 

En: ‘Belangenvereniging Federatief Joods Nederland voorkwam via de rechter dat tijdens de dodenherdenking in Vorden, Gelderland, ook tien Duitse dienstplichtigen werden herdacht.’Als die twee acties alles zijn, zie ik niet in waarom de heer Sanders dit Joodse monopolisering noemt. Twee gevalletjes betekent nog niet dat ze oppermachtig zijn. Ik vind dat hij hier erg overdrijft.

 Bovendien denk ik dat die twee organisaties helemaal niet zo veel kunnen bereiken. Maar 0,3% van de Nederlandse bevolking is Joods, en maar een handjevol van die mensen zitten in die organisaties. Zelfs sommige mensen die de oorlog hebben meegemaakt zijn het soms niet met bovengenoemde organisaties eens. Als de  steun voor die organisaties groter was geweest, dan was ik het met de heer Sanders eens geweest, maar nu zeker niet.

Ook belangrijk om niet te vergeten, is dat die Joodse verenigingen heel erg weinig invloed kunnen uitoefenen op herdenkingen die mensen thuis houden. Als mensen daar een oudoom of Duitse dienstplichtigen willen herdenken, wie kan ze dan tegenhouden? Zeker niet zo’n klein groepje mensen.

Ik vind dat de heer Sanders zich te druk maakt. Het zijn maar weinig mensen die die “Jodenherdenking” steunen, en de rest van de mensen kan geloven wat hij of zij wil.

Moordvrienden, opdracht 1: Schrijf een psychiatrisch rapport over Milo.

Milo Bauers

Milo Bauers, vijftien jaar en enigst kind. Zijn ouders zijn gescheiden en heeft vermoedelijk niet veel vrienden, werd veel gepest.
Milo is op school vaak gepest, enige pesters zijn; Jeffrey, Cindy, Kai en Darrell. Zij pestten Milo door middel van filmpjes, woorden, soms fysiek geweld en hebben een site opgericht. Zo dreven zei Milo tot waanzin.

Toen Finn Kimmel bij Milo in de klas kwam zag Milo een uitweg, een einde van het pesten. Op deze manier raakte Milo met Finn in contact en werd langzaam meegesleept in het wreedzame leven van Finn. Dit gebeurde in het begin door kleine dingen, zoals dieren vellen, eerst dood maar later ook levend. Natuurlijk vond Milo dit vreemd, maar het was zijn enige vriend. Van het vellen van levende dieren ging Finn steeds verder, tot dat hij uiteindelijk een moord pleegde op de vijfjarige Daniel Bootsma. Na dit verschrikkelijke incident probeerde Milo de vriendschap met Finn te beëindigen. Op een avond kwam Finn naar Milo toe, en haalde onverwachts een vuurwapen te voorschijn. Milo schrok hiervan en had het alles behalve verwacht. Stante pede probeerde Milo Finn uit te leggen dat Milo niet meer met Finn om wilde gaan, maar Finn accepteerde dit niet. Vanaf dit moment werd Milo dus al gedwongen met Fin om te gaan.

Iris Bauers en Paul, de ouders van Milo zijn gescheiden toen hij vijf jaar was. Milo miste dus een vader in zijn leven, dit heeft waarschijnlijk enige indirecte aanleidingen voor de vriendschap met Finn K. Milo wist niet hoe hij van zich af moest bijten en hij kon de pesterijen en gênante dingen die op school gebeurde niet met zijn vader overleggen.


Milo voelde zich gedwongen om nog een vriendschap met Finn te hebben. De volgende dag was Milo even alleen op school en werd meteen door de pesters in elkaar geslagen. Finn schoot Milo te hulp, maar niet op de manier hoe hij het wilde. Op dat moment haalde Finn zijn wapens te voorschijn en schoot de pesters die hij kon raken dood. Milo werd door Finn gedwongen mee door de school te lopen, omdat Finn hem anders dood zou schieten. Milo wist niet wat hij moest doen, hij zat met zichzelf in de knoop. Milo was geen moordenaar dat wist hij zelf ook, maar hij wilde ook niet op dit moment gedood worden door Finn.

Estelle Beems
Dorpsweg 62
4223ND HOORNAAR

Hoornaar, 11 februari 2014

Buitensportwinkel Hamster BV

T.a.v. M. Woudstra

Oude Gracht 31

2011 GL HAARLEM

 

Betreft: klacht over aankoop schaatsen

 

Geachte heer Woudstra,

 

In November 2013 heb ik uw winkel, buitensportwinkel Hamster BV, bezocht. Ik heb toen een paar schaatsen van het merk Kootstra gekocht, voor 125 euro. Bij mijn eerste training trok ik de veterbevestiging al gelijk kapot. Ik ben direct terug naar uw winkel gegaan.

 

In oktober had ik mijn oog al op een ander paar schaatsen laten vallen, deze kostten 100 euro.

De schaatsen waren helaas niet meer in mijn maat in de winkel dus zouden ze besteld worden, dit is niet gebeurd. In november bleken de schaatsen uitverkocht te zijn, dus moest ik een ander paar schaatsen kopen. Deze waren 125 euro, en de verkoper weigerde de schaatsen met korting te verkopen.

Uiteindelijk ben ik akkoord gegaan en heb ik de schaatsen gekocht. Bij de eerste training trok ik mijn veterbevestiging dus al kapot, en dit hoort bij de eerste keer niet te gebeuren. Ik ging terug naar de winkel en de medewerker bood mij aan de schaats te repareren, maar ik wilde mijn geld terug. De verkoper weigerde mijn geld terug te geven en gaf me een tegoedbon die ik binnen twee maanden in uw winkel moet besteden.

 

Ik verwacht het geld binnen twee maanden terug te krijgen, u kunt het overmaken op het onderstaande bankrekeningnummer.

 

 

Vriendelijke groet,

 

Estelle Beems

 

rekeningnr.: 946382301

 

 

 

Zelfs V.I.P's op het kerstgala van de Gymnasiasten!?

Gorinchem, dinsdag 14 januari- Vrijdag 20 December was het weer zo ver, het bekende kerstgala van het Camphusianum. Dit jaar trok het kerstgala niet alleen de aandacht van vele Gymnasiasten, maar ook van vele andere scholieren.

Het Gymnasium Camphusianum staat bekend om zijn leuke schoolfeesten, zo ook het kerstgala. Dit jaar was het feest weer een groot succes hebben zowel leerlingen als leraren ervan genoten. Het gala was een afsluiting van het jaar 2013, gevolgd op een kerstkermis die 's middags georganiseerd was.
Het doel van de kerstkermis was geld ophalen voor Serious Request, dit kon je doen door middel van cakejes, oliebollen, appelflappen of wat anders lekkers te bakken wat die middag verkocht werd. De gene wiens baksels het eerst verkocht waren kreeg een speciale prijs, zij werd V.I.P. op het kersgala.



Femke Huisman uit de derde klas was winnaar van de baksel wedstrijd, zij kreeg dus de speciale V.I.P prijs. De prijs hield in dat je gratis het schoolfeest binnen mocht, daarbij kreeg je gelijk vijf muntjes om wat drinken te kopen.
Ook mocht Femke voordringen in de rij voor de fotograaf en kregen zij en haar vriendinnen kindercampagne die geopend werd in de danszaal. De winnares vond het een erg leuke prijs en is van plan om de prijs volgend jaar weer binnen te slepen!

Alle scholieren en leraren zagen er natuurlijk weer prachtig uit, van lange jurken tot dure smoking.
Al deze mooie kleding en make-up kon natuurlijk niet gelaten worden voor wat het was, en daarom was er ook weer een fotograaf aanwezig. De school had een lokaal speciaal voor deze gelegenheid leeggehaald en omgetoverd tot een echte fotoruimte, dit leverde waanzinnig mooie foto's op!




Het feest was dus ook dit jaar weer geslaagd en zeker voor herhaling vatbaar!

Estelle Beems
Dorpsweg 62
Hoornaar 4223ND

E.W. Gerards
Vroedschapstraat 11
Gorinchem 4204 AJ

Betreft: hulpmentor klas 1

Geachte heer Gerards,

Het lijkt mij leuk om volgend jaar hulpmentor van een eerste klas te worden.
Ik denk dat het leuk is om de nieuwkomers op onze school te helpen hun plekje te vinden en het naar hun zin te maken.

Hulpmentor worden lijkt me leuk omdat ik nog weet hoe ik me voelde toen ik net op het Camphusianum zat. Jammer genoeg heb ik onze hulpmentoren niet zo veel gezien en dit vind ik erg jammer. Ook als ik wat wilde vragen of ergens over wilde praten wist ik niet waar ik ze moest zoeken. Nu kan ik de "brugers" helpen de eerste weken door te komen, door ze bijvoorbeeld uit te leggen hoe ze met hun kluisje om moeten gaan en op tijd in de lessen te komen. Doordat ik niet veel aan mijn hulpmentoren heb gehad weet ik dat het fijn is om goed geholpen te worden.

Ook vind ik het leuk om nieuwe kinderen te leren kennen en me door hen weer in de tijd van de eerste klas in te leven.
Met de klassenfeesten en andere feestdagen wil ik natuurlijk ook meehelpen, het organiseren, de spanning die er is als je naar je eerste klassenfeest gaat, het lijk me allemaal heel erg leuk!

Het lijkt me een hele leuke ervaring om hulpmentor te zijn, ik ben dan ook zeker bereid er tijd en energie in te steken!

Met vriendelijke groet,
Estelle Beems